Over goede voornemens zijn de meningen altijd een beetje verdeeld. Veel mensen durven niet echt uit te komen voor hun ‘new years resolutions’ omdat het toch altijd een beetje een taboe is. Terwijl, er is niks om je voor te schamen! Andere mensen grijpen het nieuwe jaar aan om serieuze veranderingen in gang te zetten en delen dat met de hele wereld. En ieder jaar worden weer vele pogingen gedaan om toch die ellendige overtollige kilo’s eens kwijt te raken. Ik vind er zelf ook altijd wel wat van en stel dan de vraag: waarom pas iets anders doen in het nieuwe jaar en niet gewoon vandaag?
Toch: het einde van een kalenderjaar kan aanzet geven tot reflectie en een update van de levensdoelen. Bij mij werkt dat ook wel een beetje zo en ik denk dat dat alleen maar heel goed is. Als je open staat voor verandering en (kritisch) naar jezelf durft te kijken, kunnen er nieuwe, mooie, deuren voor je openen. Of dat nu op 1 januari is, 15 augustus of op 22 maart, dat maakt wat mij betreft niet uit. Iedereen op z’n eigen tempo en met een eigen motivatie.
Als je net ziek bent geweest, kan het voelen alsof je opnieuw moet beginnen. Bij mij was dat letterlijk zo, ik had destijds per 1 januari geen werk meer en moest gaan solliciteren. Dat was twee maanden na mijn laatste afspraak in het ziekenhuis. Ook had ik erg veel moeite met mijn korte haren, wat mijn identiteitsgevoel erg aantastte. Ik moest opnieuw beginnen met mijn uiterlijk, toen eenmaal mijn wenkbrauwen en wimpers er ook weer waren.
Opnieuw beginnen, nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden! Zo klinkt het erg geweldig en hoopvol. Maar zo voelt het grotendeels niet. Want het is niet, nooit, alleen dat. Je kunt je fysiek nog niet goed genoeg voelen waardoor je de hoopvolle energie niet op kunt brengen. Je kunt je eenzaam voelen en daardoor minder makkelijk die nieuwe start in gang te zetten. Of je hebt een gezin wat ‘gewoon’ is doorgegaan tijdens jouw ziektebed en je hebt, voordat je een nieuwe start kunt maken, eerst behoefte om even stil te staan om te voelen en te ervaren hoe het nu eigenlijk echt met je gaat. Er kunnen ook zoveel nieuwe mogelijkheden op je af komen, dat je niet weet waar je moet (wilt) beginnen.
Als je maar weet, wat je ook doet, neem een stap. Een stap is altijd een stap vooruit. Ook al voelt dat niet altijd zo. En doe het wanneer jij er klaar voor bent. Dus voel je je op 1 januari nog niet klaar voor de verandering? Stel het nog even uit. Er is niemand die daar iets van hoeft te vinden; jij bepaalt namelijk.
Heb je behoefte aan een stok achter de deur? Of even brainstormen over je mogelijkheden? Samen een plan van aanpak opstellen? Bel me, mail me, laat het me weten. Ik help je graag om die stap vooruit te zetten.
Zet ‘m op!